گر چه من ،هیجدهمین روز اعتصاب غذا خود را سپری می کنم و به همین دلیل با مرگ دست و پنجه نرم می کنم،اما خبرهای رسیده از بیرون ، مرا بر آن داشت تا چند جمله ای خطاب به مبارزین آگاه بر روی کاغذ آورم . اول اینکه از همه رسانه ها و همه کسانی که در درون و بیرون مرز از همه زندانی های سیاسی حمایت می کنند سپاسگذاری می کنم . بویژه از همه کسانی که در تظاهرات دیروز ، روز دوشنبه3 مرداد در مقابل درب اصلی دانشگاه تهران، خیابان 16 آذر ، میدان فردوسی ، پل حافظ ، 24 اسفند ، و سایر خیابان ها و میادین شهر ، ولو با گمارده شدن یک مامور حکومتی برای یک نفر از مردم ، ولو با ده ها زخمی و دستگیری ده ها نفر ، همچنان روند تظاهرات مسالمت آمیز را در حمایت از همه زندانیان سیا سی به دیگر نقاط شهر تهران کشاندند هر چند که سریع سر کوب شدند اما به وافر از تک تک آنان تشکر می کنم . از طرفی از مادرم که هم چون شیر زن بر مستبدان غورید و به همین دلیل مورد اهانت و باز داشت قرار گرفت سپاسگذارم . بویژه از تمامی ضرب و شتم شده ها و باز داشتیها ، بسیار سپاسگذاری می کنم هر چند که با خبر شدم با فشار رسانه های ماهواری برون مرزی همهگی تا امروز از باز داشتگاه ها آزاد شده اند اما من به حکومت اعلام می کنم اگر من از حق خود بگذرم ، هرگز در صورت زنده ماندن در فردای حکومت قانون در ایران از حقوق اهانت شده ها و ضرب و شتم شده ها نخواهم گذشت . دوم آنکه ، همانگونه در بیانه های پیشین ذکر کرده بودم ، من تا رسیدن به اهداف خود که همانا آزادی همه زندانی های کوی دانشگاه تهران است ، دست از اعتصاب غذا بر نخواهم داشت . شعار من (یا مرگ یا آزادی ) ، است ، و حکومت در نهایت خواهد دید که چگونه به این شعار خود استوار و پایبند خواهم بود . همچنین از خشونت مامورین حکومتی در بر خورد با هم وطنان مظلوم کُرد زبان را محکوم کرده و شهادت چند تن از مبارزین کُرد را به خانواده داغدار آنان و تمامی هم وطنان تسلیت عرض می کنم
زنده باد آزادی-پاینده ایران
منوچهر محمدی ، متهم ردیف اول کوی دانشگاه تهران در 18 تیر ماه 1378
تاریخ : 1384/5/4
