١٣.٧.٠٣

دانشجويان چه می خواهند؟

حکومت چه می گويد؟

خواست دانشجويان در يک کلام خلاصه می شود: رفراندوم. يعنی آزادی انتخاب مردم. اين شعار اگر برای سران حکومت اسلامی هم حرف بيگانه باشد، اکنون ديگر شعار همه ايرانيان است
بايد قاطعانه از حق تظاهرات و بيان آزادانه خواست های دانشجويان و همه مردم ايران دفاع کرد و فشار ملی و بين المللی بر حکومت را هر چه بيشتر نمود و خواستار آزادی فوری دستگير شدگان تظاهرات اخير، آزادی کليه زندانيان سياسی و مطبوعاتی، انحلال دادگاه های ويژه و فرمايشی، آزادی مطبوعات، احزاب و تشکل ها، برگزاری رفراندوم و انتخابات آزاد در ايران شد

عصر نو

طی سه شب گذشته دانشجويان دانشگاه تهران با تجمع در اطراف خوابگاه دست به تظاهرات زده اند. هزاران نفر از مردم نيز با شعارهای دانشجويان هماوائی نشان داده اند. اين تظاهرات که انعکاس وسيعی در جهان يافته است، حکايت از سرزندگی جنبش دانشجوئی دارد و بيان گويای آتش زير خاکستر در کل جامعه ايران است
آيت الله خامنه ای در واکنش به تظاهرات اخير دانشجويان رسما از اوباش حزب الله و عاملين حمله به دانشجويان دفاع نمود و دانشجويان را تهديد به سرکوب نمود. خامنه ای باز هم به دنبال دست خارجی در پشت نارضايتی دانشجويان گشت.
قبل از خامنه ای وزير اطلاعات جمهوری اسلامی نيزدر اولين واکنش رسمی اعلام کرده بود که يک شبکه ۱۹ نفره امريکائی را کشف نموده است. او اعتراف کرده است که حداقل ۸۰ نفر از تظاهرکنندگان را همان شب اول دستگير کرده اند
ادعای وزير اطلاعات حکومت ادعای جديدی نيست. در کشور ما هميشه انگشت گذاشتن بر وجود دست بيگانه در پشت سر هر اعتراضی يک سنت هميشگی بوده است. در اين سنت هم، جمهوری اسلامی ادامه دهنده راه و روش سلف خود رژيم پهلوی است. از نظر جمهوری اسلامی، اکنون سال هاست که بازار توطئه خارجی عليه اين رژيم داغ است و در تلاش برای کشف اين نوع از توطئه ها هم بود که اخيرا عباس عبدی، درست در هنگامی که نمايندگان حکومت با آمريکا مشغول مذاکره پنهانی بودند، به جرم همکاری با دولت متخاصم آمريکا محاکمه شد و هنوز در انفرادی است
خواست دانشجويان در يک کلام خلاصه می شود: رفراندوم. يعنی آزادی انتخاب مردم. اين شعار اگر برای سران حکومت اسلامی هم حرف بيگانه باشد، اکنون ديگر شعار همه ايرانيان، بجز جناح مستبد خود حکومت است. حتی بخش مهمی از جناح اصلاح طلب حکومت هم اکنون ماه هاست که دم از رفراندوم می زند. اگرچه رفراندوم اين آقايان در انتظار کسب اجازه از شورای نگهبان و سپس تاييد شخص رهبردر حال قبض روح شدن است و منحصر به لوايح رئيس جمهور می شود
برای سران حکومت اسلامی زمانی که آيت الله خمينی در آن روز های پرتلاطم انقلاب بهمن با استفاده از موقعيت جمهور اسلامی نه يک کلمه بيشتر و نه يک کلمه کمتر را به رفراندوم می گذاشت، رفراندوم نعمت الهی بود. ولی امروز که اکثريت مردم ايران خواستار آن هستند که ادامه و يا تغيير اين حکومت سياه به رفراندوم گذاشته شود، خواست رفراندوم خلاف قانون است
براستی در اين کشور وقتی که از قانون سخن گفته می شود، منظور کدام قانون است؟ در حکومتی که عطسه کردن رهبر هم حکم قانون دارد، از رئيس جمهور تا مجلس و دولت، همه بايد به اشاره شورای نگهبان در برابر آن سر تعظيم فرود آرند، صحبت از قانون توهين به شعور اين ملت است
حکومت اسلامی با اين توجيهات در صدد زمينه چينی برای سرکوب مجدد جنبش دانشجوئی است. مردم ايران و افکار عمومی جهانيان نبايد امکان چنين اقدامی را به اين حکومت بدهند. بايد قاطعانه از حق تظاهرات و بيان آزادانه خواست های دانشجويان و همه مردم ايران دفاع کرد و فشار ملی و بين المللی بر حکومت را هر چه بيشتر نمود و خواستار آزادی فوری دستگير شدگان تظاهرات اخير، آزادی کليه زندانيان سياسی و مطبوعاتی، انحلال دادگاه های ويژه و فرمايشی، آزادی مطبوعات، احزاب و تشکل ها، برگزاری رفراندوم و انتخابات آزاد در ايران شد
اين خواست ها را لازم نيست کسی به مردم ايران و از جمله دانشجويان ياد بدهد.زندگی در زير سايه يک استبداد مذهبی خود تلاش برای دستيابی به آن را هر روز بر هر کسی ديکته می کند. کافی است که حکومت به اقدامات خود عليه مردم دقيق شود. از رهبر تا شورای نگهبان اش، از دادگاه های عليزاده و مرتضوی تا انصارلمپن قمه به دست و ... بمثابه مجموعه دستگاه حکومت ولائی، همه را در ترازوی سنجش مردم بگذارد تا روشن شود که خواست رفراندوم برای خلاصی از شر وجود و ننگ تحمل اين دارو دسته فاسد و تبهکار يک خواست چندان عجيبی نيست واگر هم باشد چرائی رفراندوم در مقابل اين باندهای سرکوب است. حکومت اين باندها از نوع همان طالبان و صدام و بدتر از آن است. طبيعی است که مردم ايران تلاش کنند خود عذر اين اراذل و اوباش را بخواهند، تا وجود نحس شان مايه دخالت بيگانگان در سرنوشت کشور ايران نگردد
خواست دانشجويان فقط صنفی نيست. عمومی است و بحق يک خواست ملی است